Constructie en hardheid van meubelen en banken
Gestoffeerde meubelen hebben afhankelijk van het model en uitvoering product- en modelgebonden eigenschappen, die ook tijdens het gebruik verschillende uitwerkingen kunnen hebben.
Men kan 2 soorten van hard- heidsverschillen in een stoffering onderscheiden.
Constructiegebonden verschillen in hardheid van de zitting en gebruiksgebonden verschillen in hardheid van de zitting.
Wat zijn constructiegebonden verschillen in hardheid van de zitting?
Een zitting is in de regel uit de volgende drie delen samengesteld:
Ondervering – kernpolyether – zachte polyether
Bij gestoffeerde meubelen die op hetzelfde moment worden geproduceerd, worden alle elementen van dezelfde vullingopbouw voorzien. Worden echter binnen een groep verschillende geometrische modellen geproduceerd, dan is de fabrikant gedwongen verschillende soorten van vullingopbouw te gebruiken. Dit geldt bijvoorbeeld voor longchairs, hoekelementen, aansluitende poeven of hockers, afsluitelementen of slaapbanken. Dit gebeurt door verandering in de ondervering of door het veranderen van de kernpolyether. Door het monteren van verschillende onderveringen – bijvoorbeeld nosagveren, singelbanden, houten veringlijsten ontstaan binnen een groep verschillen in hardheid in de zitting. Dit wordt gezien als een constructiegebonden hardheids- verschil en is geen gegronde klacht.
Wat is een hardheidsverschil in de zitting dat is ontstaan door het gebruik. Nieuw geleverde meubelen doorlopen een proces, dat men in vaktermen inzitten noemt. Hieronder wordt verstaan, dat de zachte polyether, de kernpolyether en de ondervering tijdens het gebruik altijd iets afnemen in hardheid. Dat betekent dat de vulling tijdens het gebruik zachter wordt en zich aan het lichaamsgewicht aan zal passen. Deze verandering vindt bij elke vulling plaats en is als een normaal, gebruiksgebonden verschijnsel te zien. Om geen grote hardheidsverschil- len tussen de verschillende elementen te krijgen, is het belangrijk om in het begin als de meubelen in gebruik worden genomen alle elementen gelijkmatig te gebruiken. Als hier geen rekening mee wordt gehouden, is het niet te vermijden dat binnen de verschillende elementen een verschil in hardheid zal ontstaan.